ابعاد چندلایه بحران سیاسی در لبنان
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۷۶۵۸۰
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: مدت مدیدی از پایان دوران ریاست جمهوری میشل عون رییس جمهور سابق لبنان سپری شده است. ماموریت او ۳۱ اکتبر ۲۰۲۲میلادی پایان یافت اما از آن دوران تاکنون، برای انتخاب جایگزین عون توافقی صورت نگرفته است. در نتیجه لبنان عملا در یک بن بست قرار گرفته و ناتوانی در تشکیل دولت و انتخاب رییس جمهور در لبنان، در سال ۱۴۰۲ نیز تداوم یافت و این معضل، بر تمام ارکان زندگی مردم این کشور تاثیر گذاشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
لبنان از سال ۲۰۱۹ میلادی در یک بحران طاقت فرسای سیاسی و اقتصادی قرار گرفته و مدتهاست توسط کابینه موقت اداره می شود و عملا رییس جمهور ندارد. چندین نشست پارلمان لبنان در سال ۱۴۰۲ برای انتخاب رییس جمهور جدید، بینتیجه ماند و سه گروه سیاسی اصلی این کشور یعنی مسیحیان، مسلمانان اهل تشیع و مسلمانان اهل سنت، برای انتخاب رییس جمهور جدید، به توافق نرسیدند.
قانونگذاران لبنانی ۱۲ بار در انتخاب رئیس جمهور جدید شکست خوردند. آمریکا تلاش کرده تا شکست در پارلمان لبنان را به اثرگذاری جمهوری اسلامی ایران بر تصمیمات حزب الله و شیعیان لبنان ربط دهد. اما شواهد روشن نشان داد که در سال ۱۴۰۲ در نشستهای پارلمان، اختلاف در جبهه مسیحیان و همچنین تفاوت دیدگاه جدی بین اهل سنت، نقش مهمی در شکست مذاکرات داشته و ادعاهای آمریکا، صحت نداشته است. جایگاه لبنان در منطقه، از منظر سیاسی و امنیتی اهمیت حیاتی دارد و علاوه بر اهمیت ژئوپولیتیک، پیشینه و اعتبار فکری و فرهنگی شایان توجهی دارد. اما لبنانِ امروز، گرفتار مشکلات و معضلات بزرگی همچون بن بست سیاسی و بحران اقتصادی است. در نتیجه رئیس جمهور جدید، برای تعامل با نخست وزیر و کابینه او و هدایت سیاست داخلی و خارجی کشور بر اساس توجه به استقلال، ثبات و وحدت، بسیار مهم است.
ابتکار کمیته ۵ جانبه، یانجیگری یا رقابت؟
چندین کشور برای حل معضل سیاسی لبنان در حال رایزنی هستند و در تابستان سال ۱۴۰۲ اعضای کمیته پنج جانبهای متشکل از سفرای مصر، قطر، عربستان، فرانسه و آمریکا جلساتی را با رییس پارلمان لبنان به منظور توافق بر سر گزینه ریاست جمهوری برگزار کردند.
یکی از مهمترین نشستهای کمیته ۵ جانبه در نیویورک برگزار شد و دولت جو بایدن به دنبال این بود که پیروزی دیپلماتیک پایان دادن به اختلافات سیاسی لبنان را به نام خود تمام کند اما نشست مزبور نیز به شکست انجامید.
بعدها مشخص شد که در جریان نشست نیویورک، آمریکا از دیدگاههای قطر حمایت کرده و عربستان سعودی و فرانسه نیز در جبهه مشترکی قرار گرفتهاند. به این ترتیب، کمیتهای که قرار بود به عنوان میانجی دیپلمایتک؛ موانع موجود را رفع کند، در میدان عمل به عامل تشدید اختلافات تبدیل شد. نکته شایان توجه این است که سیاست آمریکا در مورد لبنان، ابعاد موذیانه خود را رو کرد و باربرا لیف، نماینده آمریکا در این نشست پنج جانبه تاکید کرد که به خاطر عدم توافق، واشنگتن تمایلی ندارد به کمکهای خود به ارتش لبنان ادامه دهد.
روزنامههای لبنانی در سال ۱۴۰۲ بارها به سوءنیت آمریکا در مورد روند سیاسی بیروت اشاره کرده و نوشتند: «آنچه که واشنگتن به دنبال آن است، عبور از بن بست سیاسی در لبنان نیست بلکه به دنبال این است که مدیریت پرونده لبنان در دست فرانسه نباشد و صفر تا صد آن در اختیار دیپلماتهای آمریکایی باشد». روزنامه الاخبار لبنان هم اشاره کرده که در طول سال ۱۴۰۲ مقامات واشنگتن به دنبال آن بودهاند که در برابر جبهه متشکل از فرانسه – عربستان، دیپلماتهای قطری را به سوی خود جذب کنند و طرحی را در لبنان پیش ببرند که برخلاف خواستههای سیاسی و امنیتی پاریس و ریاض باشد».
دسیسه آمریکاییها برای اثرگذاری بر روند توافق لبنان، باعث شده فرانسه نیز در اعمال دیدگاههای خود ناکام بماند و آشکارا به مقامات بیروت بگوید که تنها راه ممکن برای گذار از وضعیت موجود، توافق بین خود گروههای سیاسی لبنان است و نباید از دیگران انتظاری داشته باشند.
در تابستان سال ۱۴۰۲ دولت فرانسه بارها به منظور تسریع در حل معضل سیاسی لبنان وارد صحنه شد. دیدار مداوم دیپلماتهای فرانسوی با نبیه بری رییس قدرتمند پارلمان لبنان و دیگر رهبران سیاسی به نتایج روشنی نرسید و رایزنی با کشورهای دیگری همچون قطر و عربستان سعودی نیز کمکی به روند مزبور نکرد.
در آذر ماه سال ۱۴۰۲ نزار العلولا مشاور دربار پادشاهی عربستان و ولید بخاری سفیر این کشور در لبنان با همراهی دیپلماتهای فرانسوی، با نمایندگان اهل سنت در پارلمان لبنان از جمله وائل ابو فاعور و فؤاد مخزومی دیدار کردند و به آنها اعلام کردند که پاریس و ریاض، دیدگاه واحدی دارند. آن ها تاکید کردند که رئیس جمهور جدید لبنان نباید برای یک از سه طرف سیاسی پارلمان چالش آفرین باشد، بلکه باید نماینده ای از طرف تمامی احزاب و جریانات سیاسی لبنان بوده و مورد قبول همگان باشد.
فرنجیه؛ سیاستمداری که نمیخواهد باج بدهد
با وجود حمایت چند جریان سیاسی لبنان از فرنجیه، هنوز هم توافق نهایی حاصل نشده است. اظهارات و مواضع سیاسی پیشین سلیمان فرنجیه نشان داده که او از توانایی بالایی برای تعامل با همه گروههای سیاسی برخوردار است و همچنین برای استقلال سیاسی کشورش، بهای ویژهای میدهد. او قبلاً گفته بود که به هیچ وجه حاضر نیست پست ریاست جمهوری را گدایی کند. معنا و مفهوم این سخن هوشمندانه فرنجیه، این است که اهل باج دادن برای رسیدن به پست و مقام نیست و اصول سیاسی و اخلاقی را فدای معامله با گروههایی نمیکند که به دنبال کسب رانتهای مالی از قدرت سیاسی هستند.
تداوم وضعیت بن بست در فضای سیاسی لبنان و عدم انتخاب رییس جمهور، به موازات پافشاری احزاب و جریان های سیاسی بر مواضع و نامزدهای خود، فرایند انتخاب رئیس جمهور جدید را وارد یک مسیر پیچ و خم کرده و عبور از این تنگنا، نیاز به توافق یا تغییری در موازنه قوای داخلی دارد. در سال ۱۴۰۲ حزب الله و جنبش امل لبنان حمایت خود را از سلیمان فرنجیه رئیس جریان المرده به عنوان نامزد تصدی پست ریاست جمهوری اعلام کردند اما جناح مقابل، همچنان از جهاد ازعور حمایت کرد. در عین حال، برخی از دیگر جریانهای سیاسی لبنانی به دنبال انتخاب گزینه سوم و به طور مشخص ژنرال جوزف عون فرمانده ارتش هستند. اما در این زمینه هم توافق و اجماع وجود ندارد.
ابهام درباره تصمیم سعد حریری
علاوه بر بن بست و انسداد در مورد انتخاب رییس جمهور، درباره پست نخست وزیری نیز مشکلات قابل توجهی در فضای سیاسی لبنان در جریان است. یکی از رویدادهای سیاسی لبنان در سال ۱۴۰۲ اظهارات جدید سعد حریری نخست وزیر اسبق این کشور بود.
حریری در بهمن ماه از هواداران خود خواست یک راهپیمایی به راه اندازند و وانمود کنند که به صورت خودجوش، خواهان بازگشت حریری به صحنه سیاست هستند. هواداران جریان المستقبل، مدعی شدند که علاوه بر آن ها، چندین روحانی طراز اول لبنان نیز مصرانه از سعد حریری خواستهاند هر چه زودتر به دنیای سیاست بازگردد. در این میان، روزنامه الجریده چاپ کویت نیز به نقل از برخی فعالان سیاسی جریان المستقبل لبنان اعلام کرد که عبداللطیف دِریان مفتی اهل سنت لبنان، مستقیما از حریری خواسته در بیروت به فعالیت سیاسی بازگردد اما حریری پاسخ روشن و قاطعانهای نداده و سیگنالهای او در مورد بازگشت یا عدم بازگشت، نامفهوم مبهم است.
کد خبر 6056588منبع: مهر
کلیدواژه: لبنان بیروت سعد الحریری سلیمان فرنجیه میشل عون طوفان الاقصی رژیم صهیونیستی روسیه ایالات متحده امریکا اوکراین ارتش رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل لبنان عراق ولادیمیر پوتین حزب الله لبنان انگلیس انتخابات روسیه انتخاب رییس جمهور رئیس جمهور جدید پارلمان لبنان ریاست جمهوری سیاسی لبنان سال ۱۴۰۲ بن بست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۷۶۵۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخشان: سریلانکا میتواند شریک سیاسی خوبی برای ایران باشد
رئیس گروه دوستی پارلمانی ایران و سریلانکا گفت: سریلانکا به لحاظ اقتصادی بازار خیلی خوبی برای ما محسوب میشود و این کشور علاوه بر حوزه اقتصاد، در بسیاری از تفاهمنامهها و نشستهای سازمان ملل متحد میتواند متحد خوبی در حوزه سیاسی برای ایران باشد.
عبدالناصر درخشان در گفتوگو با ایسنا با اشاره به سفر رئیس جمهور به سریلانکا و افتتاح یک یک ابرپروژه چند منظوره برق آبی ساخت ایران در این کشور که توسط مهندسان ایرانی ساخته شده است، تاکید کرد: متاسفانه طی سالهای قبل درگیر یکسری مسائل سیاسی با برخی کشورهای غربی بودیم اما از بسیاری از همسایگان و کشورهایی که مقداری آنطرفتر از همسایگان ما هستند غافل شدیم؛ اینکه رئیس جمهور رئیسی بعد از ۱۶ سال به سریلانکا سفر کرد را به فال نیک میگیرم.
وی با اشاره به سیاست دولت سیزدهم در حوزه سیاست خارجی و تاکید رئیس جمهور بر در اولویت قرار داشتم ارتباط با کشورهای همسایه گفت: سیاست اعلامی از سوی رئیس جمهور مبنی بر اینکه با همسایگانمان خویشاوند هستیم سیاستی کلیدی و خوب است و سفرهای اخیر رئیس جمهور به دو کشور پاکستان و سریلانکا در این راستا تعریف میشود.
رئیس گروه دوستی پارلمانی ایران و سریلانکا اظهار کرد: جمهوری اسلامی در حال انجام کارهای بزرگی در حوزههای برق، نیروگاه و سد سازی در سریلانکا است و هم آنچه که هم مقامات سریلانکا و هم ما در ایران انتظار داریم این است دو کشور رابطهای پایدار و مستحکم داشته باشد. سریلانکا به لحاظ اقتصادی بازار خیلی خوبی برای ما محسوب میشود و این کشور علاوه بر حوزه اقتصاد، در بسیاری از تفاهمنامهها و نشستهای سازمان ملل متحد میتواند متحد خوبی در حوزه سیاسی برای ایران باشد.
درخشان با بیان اینکه «امیدوارم سفر رئیس جمهور به سریلانکا فواید بسیاری برای دو کشور داشته باشد»، عنوان کرد: اشتراکات فرهنگی میان مردم دو کشور میتواند به عنوان یک عامل استحکام بخش به روابط دو کشور باشد؛ همچنین توانایی ما در حوزههای مختلف فنی، عمرانی و دانشگاهی عامل دیگری برای نزدیکی ملتها است.
انتهای پیام